به نقل از «عصر ایران»

قتل به نام ناموس، کاسبی به اسم قرارگاه/ امامان جمعه به این دو فقره می‌پردازند؟

تاریخ انتشار: ۱۹ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۳۳۰۹۱۳

  عصر ایران؛ مهرداد خدیر- انتقاد از نوع پوشش زنان و ربط دادن بلایا و نزولات آسمانی به اندازۀ آن و یادآوری مشکلات اقتصادی و معیشتی و نهی مذاکره در دولت قبل و توصیه به تحمل و وعدۀ بهبود اوضاع معیشتی به لطف سفرهای استانی آقای رییسی و توجیه مذاکرات در دولت کنونی مضامینی است که هر هفته امامان جمعه محترم چه در شمال شرقی کشور پهناور ایران خطبه بخوانند و چه در جنوب غربی تکرار می کنند و البته دُز آن در مناطق مرکزی بیشتر است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  بخش دیگر خطبه ها اشاره به مناسبت‌های هفته و بیان مواضع رسمی با ادبیاتی واحد است که گاه این ذهنیت را ایجاد می‌کند که انگار متن واحدی برای همه فرستاده می‌شود چون برخی مواقع صفات هم یکسان به کار برده می‌شود.

   البته منکر خلاقیت‌های موردی و فردی نمی‌توان شد کما این که امام جمعۀ محترم قزوین هفتۀ گذشته مذاکره با آمریکا را به معنی «مؤاخذه» دانستند. تعبیری که قطعا ابتکار و ذوق شخص ایشان است چرا که اگر از ستاد مرکزی با هدایت جناب علی اکبری به سراسر کشور ارسال شده بود بر زبان امامان جمعۀ دیگر هم می‌نشست. یا لحن امام جمعۀ محترم مشهد دربارۀ حضور زنان در ورزشگاه و پیشنهاد ساخت «محفظه» خاص ایشان بود و مثل «مؤاخذه» جای دیگر شنیده نشد.

  بر این اساس طبیعی است که جمعۀ پیش رو که مقارن با 22 بهمن و چهل و سومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی است به جز این اشارات، به اتفاقات هفته هم بپردازند و مشخصا از شهادت یکی از نیروهای پلیس بگویند و هم آوا با اصول گرایان خواستار تجهیز بیشتر پلیس به امکانات مقابله و ضبط تصویر و حق استفاده از سلاح شوند.

  اینها همه همه قابل پیش بینی است. اما دو اتفاق دیگر هم در این روزها افتاده که اکر سکوت کنند حمل بر تأیید می شود و اگر تقبیح و محکوم کنند ممکن است پرسش هایی برانگیزد.

   اتفاق اول این است که یک پسر بچه به اسم «مهرشاد سهیلی» که دیپلم هم ندارد یک قرارگاه جهادی و مؤسسۀ فرهنگی راه انداخته و طرف دو سال از طریق «کار جهادی» و « کار فرهنگی» 3 تا 6 میلیارد تومان به حساب های او منتقل شده است. درآمدهای او همه به عنوان پیامک های مناسبتی و گروه های جهادی و پویش مؤمنانه بوده است.

   یعنی اگر در سال های جنگ نوجوان ما به جبهه می رفت و خودش را زیر تانک می انداخت یا در اسارت خبرنگار زن هندی را به رعایت حجاب توصیه می کرد و آن قدر باور داشت که نمی دانست چرا باید یک زن غیر مسلمان به خاطر او روسری بر سر کند و با پایی که دیگر نداشت به میهن بازگشت حالا یک پسر بچه پیدا شده که به جبهه نمی رود به تهران می آید تا قرارداد ارسال پیامک به مناسبت های مذهبی ببندد و برای خودش در ایلام خانه و ماشین بخرد.

  قرار نیست امام جمعه های محترم ماجرای او را برای حضار تعریف کنند اما این انتظار گزاف نیست که بگویند منظور ما از کارهای جهادی و فرهنگی کاسبی به سبک این پسر بچه و ریاکاری نبود و یادآور شوند ریا شرک است و مهم ترین مأموریت پیامبر گرامی اسلام مقابله با شرک و تأکید بر یگانه بودن پروردگار و نفی همۀ مظاهر دیگر بود.

  بگویند این بچه الگوی آنها نباشد و مثل او نباشید و بروید درس بخوانید و اگر می خواهید کاسبی کنید روش های دیگر را بیازمایید. خصوصا این که با بیوت علما تماس و عکس یادگاری گرفته و از زبان برخی روحانیون ستایش شده است. هر چه نباشد روزگاری جوان ترین فرمانده قرارگاه جهادی بوده است.

  اتفاق دوم قتل نوجوان و کودک‌همسر 17 ساله (مونا/ غزل حیدری) به دست همسر با هم دستی برخی اعضای خانواده و چرخاندن و گرداندن سر بریدۀ او برای عبرت گرفتن دیگران است.

   انتظار این است که بگویند با این اوصاف آیا همچنان به کودک همسری توصیه بشود یا نه. بگویند این قتل را دفاع از ناموس و حق مرد می دانند یا نه. بگویند اگر خانواده خواستار اعدام قاتل نشود چون مناسبات قبیله ای دارند و فرار دختر را لکۀ ننگ می دانسته اند حکومت باید دخالت کند یا نه و مواردی از این دست.

  چون می خواهند به جنایت دیگر (قتل مأمور پلیس) اشاره کنند طبعا مخاطب انتظار دارد در این باره موضع بگیرند و حداقل تحلیل خود را در این باره ارایه دهند.

   تأکید بر پرهیز دختران از دوچرخه سواری، توجیه افزایش قیمت برنج و سیب زمینی، توصیف عملیات احیای برجام با عنوان «توافق خوب» و مواردی از این دست در هفته های دیگر هم قابل تکرارند اما ماجرای مهرشاد و زن سربریده نیاز به بررسی جوانب گوناگون دارند. اتفاقا هر دو موضوع (ریاکاری پسر بچه و استفاده یا سوء استفاده از عناوین و احساسات مذهبی برای کسب درآمد) و قتل ناموسی و نحوۀ برخورد با آن با حوزۀ مطالعات و نظرات فقهی و سیاسی و اجتماعی که هر هفته به آنها می پردازند مناسبت دارند.

  در خود مناطقی که قتل‌های ناموسی رخ می‌دهد می‌توانند نصیحت کنند که به جای اقدام خود‌سرانه به مراجع قانونی و قضایی ارجاع دهند و در جاهای دیگر هم تأکید شود که چون جان یک شهروند ستانده شده نظام هم فراتر از بخشایش خانواده می‌تواند ورود کند تا این ذهنیت که از مجازات مصون‌اند اصلاح شود. در هر صورت امامان جمعه به خاطر آشنایی با ویژگی‌های محلی نقش مؤثری می‌توانند ایفا کنند و حتی قبل از وقوع حوداثی تلخ از این دست در مناطق کوچک‌تر ابتکاراتی به خرج دهند.  

  

منبع: عصر ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۳۰۹۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تعطیلی که به معضل مملکت بدل شد | پنجشنبه یا شنبه؛ بالاخره کدام؟

افزایش تعداد تعطیلات آخر هفته اگرچه مورد اتفاق دولت و مجلس قرار دارد اما حالا رایزنی ها و اختلاف نظرها بر سر تعیین روز آن است که در کنار جمعه، پنجشنبه تعطیل باشد یا شنبه؟

«دومین روز تعطیل آخر هفته، کدامیک باشد؟ شنبه یا پنجشنبه؟» این روزها موضوع تعطیلی دو روز آخر هفته و اینکه کدام روز در کنار جمعه تعطیل شود، بحث داغ بین مجلس و دولت شده و آخرین اظهار نظر درباره تعطیلات هفته را تا اینجای کار محمد حسینی معاون پارلمانی رئیس جمهور داشته است.

براساس گزارش تسنیم، موضوع از این قرار است که دولت سیزدهم لایحه‌ای را به منظور «افزایش تعداد تعطیلات روزهای هفته» در ۷ آذر ۱۴۰۲ به مجلس ارسال کردتا نمایندگان مجلس درباره آن تصمیم بگیرند.

پس از تصویب کلیات این لایحهدر صحن مجلس، لایحه مذکور به کمیسیون اجتماعی ارجاع داده شد تا اعضای این کمیسیون تصمیم بگیرند که چه روزی در کنار جمعه ها به عنوان تعطیلات هفتگی وارد تقویم کشور شود.

کمیسیون اجتماعی مجلس: پنجشنبه‌ها تعطیل شود

در حالیکه اغلب نمایندگان مجلس، «روز شنبه» را برای تعطیلات آخر هفته مناسب‌تر می‌دانستند، کمیسیون اجتماعی «روز پنجشنبه» را مصوب کرد،اما بعد از بازخوردهای بیرونی، مجلس تصمیم برای انتخاب روز تعطیل را به دولت واگذار کرد و همین موضوع، انتقاد معاون پارلمانی دولت از مجلس شد.

دولت: پنجشنبه‌ها تعطیل شود

محمد حسینی با بیان اینکه دولت با تعطیلی پنجشنبه‌ها موافق است، از مجلس بابت واگذار کردن تعیین روز تعطیل به دولت انتقاد کرد و گفت: انتظار این است که نمایندگان مجلس بر روی نظرات خود باقی بمانند.

در همین باره، علی بابایی کارنامی عضو کمیسیون اجتماعی مجلس گفته است که چون دولت در لایحه خودش هیچ اشاره‌ای به روز خاصی نکرده، پس در حقیقت انتخاب تعطیل شدن یک روز (به غیر از جمعه) را مجلس به دولت واگذار کرده است.

وزارت خارجه: شنبه‌ها تعطیل شود

با این حال، به نظر می‌رسد در خود دولت نیز اتفاق نظری در این باره وجود ندارد. روز گذشته خبری مبنی بر موافقت وزارت امور خارجه با تعطیلی شنبه‌ها در رسانه‌ها منتشر شد و این وزارتخانه تأکید داشت که «در راستای حمایت از فعالان اقتصادی بخش‌خصوصی» با تعطیلی شنبه به جای پنجشنبه موافق است و در واقع «با هدف بهبود شرایط اقتصادی کشور» تعطیلی شنبه را به دولت پیشنهاد داده است.

بهادری جهرمی: کارشناسان نظر بدهند

همچنین علی بهادری جهرمی سخنگوی دولت طی سخنانی گفته بود که پیشنهاد دولت این است که ضمن افزایش تعطیلات هفته به دو روز، انتخاب این روزها در اختیار نظرات کارشناسی بخش‌های مختلف قرار گیرد.

وی اظهار داشت: حتی برخی از مسئولان دولتی می‌گویند روز دوم باید متغیر باشد یعنی هر موقع دولت صلاح دانست، بر اساس شرایط، یک روز را تعطیل کند.

ذهنیت اشتباه درباره تعداد روزهای تعطیلی ایران

ناگفته نماند که برخی از کارشناسان اساساً با تعطیلی دو روز در هفته مخالف هستند و معتقدند این امر برای مثال موجب افزایش میزان سوخت مصرفی در کشور می‌شود.

این در حالی است که طبق گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، متوسط تعطیلات آخر هفته و تعطیلات مناسبتی در اکثر کشورهای جهان بین ۱۱۰ تا ۱۲۹ روز است.

در کشور ما (با احتساب ۲۶ روز تعطیل رسمی و ۵۲ روز تعطیل روز جمعه) تعداد تعطیلات سالانه ۱۰۴ روز استکه نسبت به متوسط جهانی پایین‌تر است.

بنابراین اگر تعداد تعطیلات آخر هفته در ایران ۲ روز باشد، میزان تعطیلات سالانه، ۱۲۵ روز می‌شود که با متوسط جهانی هم همخوانی دارد.

بررسی‌های انجام شده نشان می دهد که میزان بهره وری کشورها با ساعت کار آنها نسبت معکوس دارد. به طوری که افزایش تعطیلات می‌تواند در برخی موارد از هزینه‌های اضافی بکاهد و در بسیاری از موارد نیز، با افزایش بهره‌وری نیروی کار در سایر روزهای هفته، میزان کارایی روزهای دیگر را بالا ببرد.

کشورها چه روزهایی تعطیل هستند؟

در برخی کشورها نظیر ایران، جیبوتی، نپال، مکزیک، کلمبیا، هندوستان و فیلیپین، تنها یک روز در آخر هفته (یا جمعه یا شنبه یا یکشنبه) تعطیل است.

تعطیلی روزهای پنجشنبه و جمعه هم در گذشته در کیان کشورهای اسلامی رایج بود، اما در سال های اخیر، بسیاری از کشورهای خاورمیانه (با اکثریت مسلمان) تعطیلات آخر هفته را به جمعه و شنبه تغییر دادند؛ زیرا اعتقاد بر این است که این تغییر باتوجه‌ به روزهای فعال و غیرتعطیل در بسیاری از کشورهای جهان بخصوص در زمینه اقتصادی (در این کشورها عمدتاً‌ شنبه و یکشنبه تعطیل است)، مزایای اقتصادی قابل‌توجهی را برای آنها به ارمغان می‌آورد. حتی کشوری نظیر یمن نیز تعطیلات آخر هفته «پنجشنبه و جمعه» را به تعطیلات «جمعه و شنبه» تغییر داده است.

امارات متحده عربی نیز که پیش از این، «جمعه و شنبه» را به عنوان تعطیلات آخر هفته خود داشت، در سال ۲۰۲۲ آن را به تعطیلات «شنبه و یکشنبه» بعلاوه‌ی نیم روز در روز جمعه برای اقامه نماز تغییر داد.

در مالزی، بیشتر نقاط این کشور، از جمله کوالالامپور، «شنبه و یکشنبه» را تعطیل هستند. با این حال، چند ایالت «جمعه و شنبه» را به‌عنوان آخر هفته رسمی خود حفظ می‌کنند. کشورهای دیگری نظیر تونس و مراکش نیز در روزهای «شنبه و یکشنبه» تعطیل هستند.

عربستان سعودی در سال ۲۰۱۳، تعطیلات دو روزه آخر هفته خود را از «پنجشنبه و جمعه» به «جمعه و شنبه» تغییر داد تا به هماهنگی روزهای کاری و بانکی خود با سایر نقاط جهان کمک کند. عمان، بحرین، کویت و قطر نیز تعطیلات آخر هفته خود را به «جمعه و شنبه» تغییر داده‌اند.

کشور لبنان در سال ۲۰۱۷، یک الگوی جدید مبنی ۳۵ ساعت کار در هفته را در پی گرفت و طبق تقویم این کشور، روزهای «شنبه و یکشنبه» تعطیلات آخر هفته هستند. لازم به ذکر است که لبنان به دلیل تعداد زیاد مناسبت‌های مذهبی، دارای بیشترین تعداد تعطیلات در جهان است.

حال اگر کشورما تصمیم به تعطیلی شنبه‌ها بگیرد (با احتساب تعطیلی روز جمعه)، با کشورهایی نظیر مصر، الجزایر، اردن و لیبی تعطیلات مشترک خواهد داشت.

حتی کشور عراق که اکثریت جمعیت آن‌ را شیعیان تشکیل می‌دهند نیز روزهای «جمعه و شنبه» تعطیل است.

افغانستان نیز آخرین کشور مسلمان بود که روز شنبه را جایگزین تعطیلی پنجشنبه کرد.

بنابراین اگر در ایران تصمیم به تعطیلی پنجشنبه گرفته شود، تنها کشوری در جهان خواهیم بود که این روز را تعطیل کرده است و احتمالاً این موضوع، مراودات مالی و اقتصادی ایران با دنیا را با مشکلاتی مواجه خواهد کرد چرا که تنها ۳ روز در هفته فرصت باقی می‌ماند.